Μαθήματα στους γκρεμούς.

Χθες Σάββατο ήταν μέρα χαράς!
Ήρθε ο ενδοξότατος φίλος μου με τους μαθητές του και τους μάθαινε τη τέχνη των γκρεμνών..
τι αγάπη έχει αυτός ο άνθρωπος για τους γκρεμούς είναι μέγα και τρομερό πράγμα..
σχόλια δε θα κάνω δείτε τις φωτογραφίες !






στην άκρη του γκρεμού με το καταρράκτη στο βάθος με στόχο τη λίμνη της βάσης



να μή περάσουν και απο τη σπηλιά μου...δε γίνεται





ο γενναίος μαθητής του ενδοξώτατου φίλου μου βαφτίζεται στο ρίγος του χάους .....


160 μέτρα καταρράκτης..


ο γενναίος (και πολύ μετριόφρων) φίλος μου


και οι μαθητές του στη βάση του καταρράκτη


αποχαιρετισμός στο χάος...





εβίβα !

Καθαρή Δευτέρα

Ήρθε ο ενδοξότατος φίλος μου πρωί πρωί
και με μάζεψε από το φαράγγι στο σπίτι του –μέρα που είναι –
να μη είμαι λέει και ‘γώ ο κακομοίρης μοναχός…

Η Κυρία Ανδρομάχη η υπέροχη γυναίκα του στραβομουτσούνιασε
-λίγο όμως-
Σου λέει :
σήμερα που έχω καλεσμένους τους πάμπλουτους Συντέκνους μου από τη Πόλη
(χωρίς το σκύλο τους)
και τον μεγιστάνα τον άνδρα της αδερφής μου τον Σήφη τον απίστευτο γιατρό
τον εκατομμυριούχο ,χωρίς να λογαριάσομε άλλους γιατρούς και δικηγόρους,
τραπεζίτες και εργοστασιάρχες , πέντε διευθυντές τραπέζης, δυό χρηματιστές ,
και ένα σταβλάρχη ,
σήμερα έπρεπε να φέρει ο άντρας μου το διακονιάρη στο σπίτι?

Αλλά δε μπορεί να πεί και τίποτα η καημένη διότι ξέρει τα κακά της μοίρας της .

Μια κουβέντα παραπάνω και πάει ο φίλος μου ο Κύριος Κώστας ο γενναίος άνδρας.

Παίρνει τα σκοινιά του και τρέχα να τον ψάχνεις στους γκρεμούς και στα φαράγγια…..


(δείτε και μόνοι σας αν δε με πιστεύτε που πήγε και σκάλωσε μια μέρα που κάτι του είπε η κυρία Ανδρομάχη)

Κάθισα σ ένα γύρο στο κήπο να βλέπω και τα βουνά και ούτε μιλούσα ούτε λαλούσα
μόνο έτρωγα και έπινα και κρασάκι.

Και δώστου να μου κουβαλεί η Κυρία Ανδρομάχη η υπέροχη γυναίκα του φίλου μου
που όλους θέλει να τους ταΐζει (και τους διακονιάρηδες) αρκεί να μη είναι στη μέση μέση…

Πρώτοι ήρθαν οι εξοχότατοι σύντεκνοι του ενδόξου φίλου μου
ο Κύριος Γιάννης και η Κυρία Γιάννα μεγαλοεπιχειρηματίες που είναι εξαιρετικοί άνθρωποι και πολύ υπάκουοι στο σκύλο τους τον Πάρι
που τον έχουν στείλει σε πολλά σχολεία και έχει μάθει και τριγωνομετρία
και δε μπορούν να κάμουν τίποτα χωρίς να σκεφτούν πως θα το πάρει ο Πάρις
μη του δημιουργήσουν ψυχολογικό πρόβλημα.

Ωστόσο δε τον φέρανε μαζί τους γιατί ο ένδοξος φίλος μου ο Κύριος Κώστας πετά κουβέντες ότι δε θέλει σκύλους μέσα στο σπίτι και να τον δέσουνε στη αυλή μαζύ με το δικό του
που δε έχει βγάλει ούτε το δημοτικό!

Αλλιώς λέει να μη έρθουν ούτε αυτοί.
Και δε τους νοιάζει αυτούς – ότι και να λέει ο φίλος μου γιατί ξέρουν ότι τους αγαπά -
μόνο μη καταλάβει ο Πάρις ότι ο φίλος μου τον βλέπει σαν σκέτο σκύλο γιατί δε θα το αντέξει.

Καλοί άνθρωποι .
Λίγο μαραζωμένοι χωρίς τον Πάρι αλλά δε πειράζει διότι υπήρχε ο Μόγλης
ο σκύλος του φίλου μου και τους απασχολούσε όπως όπως.

Μετά έφτασε και ο Σήφης ο γιατράρας και έλεγε συνέχεια σε όλους
πόσο τεράστιος γιατρός είναι και τα κατορθώματα του στο χρηματιστήριο
μέχρι που τον βαρέθηκε ο ένδοξος φίλος μου
και διέταξε να του παίξουν παλαμάκια και να φωνάξουν τρείς φορές
- Ζήτω ο Σήφης- και έτσι ησύχασε κι αυτός.
Και πάνω που ηρεμίσανε τα πνεύματα και φτάσανε και οι άλλοι καλεσμένοι
και τρώγαμε τα νηστίσιμα και πίναμε και κρασάκι ,
αυτοί στη τραπεζαρία εγώ και κάτι άλλοι φίλοι στη αυλή
βγαίνει ο ένδοξος φίλος μου έξω και έβγαζε καπνούς από τ αυτιά του.

Διότι ο ένδοξος φίλος μου είναι αρνί του Θεού
μόνο μη του πειράξει κανείς τους φίλους του διότι δε παλεύεται καθόλου.

Πέσαμε όλοι απάνω του διότι ήθελε να πάει στη Αθήνα
να σφάξει από το σβέρκο ένα ποιητή
που στενοχώρησε λέει μια καλή του φίλη ποιήτρια.

Στο τέλος τον έπεισα να μου τον αφήσει εμένα που είμαι καλός στις μαντινάδες
και αν δε συνετιστεί και συνεχίσει ας τον σφάξει να τελειώνομε.
(ναι εγώ έγραψα αυτές τις απαντήσεις -το ομολογώ-)
Έδωκε όμως ο Θεός και φοβήθηκε ο ποιητής και γλυτώσαμε το φονικό !
Και όταν ηρεμίσαμε πιάσανε τα όργανα και παίξανε .
Και χόρεψαν και οι εξοχότατοι σύντεκνοι
τώρα που δε τους έβλεπε ο σκύλος γιατί δεν είναι σίγουροι
πως θα το πάρει ο Πάρις αν τους δει να χορεύουν
και ήρθε και ο Σήφης ο γιατράρας και είπε μια μαντινάδα

σα το χρηματιστήριο που πάει κάτω πάνω
έτσι είναι η αγάπη σου και δε τη νε προκάνω

και μετά μας ρώτησε αν ξέρομε την κλωνατέξ αλλά του ξαναπαίξαμε παλαμάκια και ησύχασε
και μας βρήκε η νύκτα η μεγάλη με τ άστρα
διότι το πεπρωμένο φυγειν αδύνατον
καλημέρα σας
που γράφανε στους παλιούς καθρέπτες.

H νύκτα

Ο ενδοξότατος φίλος μου ο Κύριος Κώστας με ρωτούσε κάθε πρωί
-Πως πέρασες γέροντα απόψε
-Πολύ καλά Κύριε Κώστα του απαντούσα μα αυτός με ένιωθε κουρασμένο και είχε δίκιο.

Δεν μπορούσα να ξεκουράσω τη ψυχή μου στο λαμπρό του σπίτι
γιατί είχε διπλά τζάμια στα παράθυρα
και δε μπορούσα να ακούω τη φωνή της νύκτας.

Η φωνή της νύκτας είναι πρώτον ο άνεμος.
Κάθε νύκτα έχει το δικό της άνεμο.

Μετά είναι η απάντηση του τόπου στο άνεμο.

Το κάθε δέντρο ηχεί αλλιώς στο άνεμο της νύκτας .
τα καλάμια, οι φασκομηλιές , οι λυγαριές οι ευκαλύπτοι..
αλλιώς μιλούν οι βράχοι και οι γκρεμοί αλλιώς τα σπίτια …

Τα νυχτοπούλια τις ήρεμες νύχτες δίδουν πίκρα και υπομονή
τα μακρινά γαυγίσματα των σκύλων της δίδουν απεραντοσύνη
Οι ήχοι του κυνηγιού των αρπακτικών τη κάνουν απρόσμενη...

Ήχοι που γνωρίζεις και ήχοι άγνωστοι που ανησυχούν τους σκύλους
Ήχοι που φτιάχνουν τη φωνή της νύκτας μα δε είναι η φωνή της νύκτας

Η νύκτα μιλά στη ψυχή του ανθρώπου .
Τη μέρα η ψυχή βλέπει και πλαταίνει
Τη νύκτα ακούει και βαθαίνει.
Μαθαίνει να γνωρίζει χωρίς να βλέπει
Βαθαίνει στο μυστήριο και στο ψίθυρο
Παρηγοριέται
Κάθε νύκτα λέει άλλα πράγματα.
και κάθε ώρα της νύκτας ακούς άλλα

Λόγια μυστικά που δε τ ακούει πια κανείς από αυτούς που θα μπορούσαν να τα πούνε
Κ αυτοί που τ ακούνε σε πιο να μιλήσουν πια
Γι αυτό δε ξεκουράζονται οι άνθρωποι
Η Νύκτα είναι μια μάνα
Που λέει στ αυτί λόγια που δε τ ακούς μα χαϊδεύουν τη ψυχή σου
Και ξυπνας το πρωί και γελάς

Αν δεν είχε ο ενδοξότατος φίλος μου τζάκι ν ακούω τη φωτιά που τη τάιζα όλη νύκτα
θα έφευγα.
καλύτερα στο χιόνι!

Ο Χιονιάς

Ας είναι καλά οι ενδοξότατοι φίλοι μου ήρθανε και με μαζέψανε τις μέρες του χιονιά.

Ο Κύριος Κώστας ο Γενναίος ¨Άνδρας με πήρε σπίτι του.

Αψήφησε τα χιόνια ,το Βοριά, αψήφησε το βουνό και τους γκρεμούς
και ήρθε με πήρε και με εγκατέστησε στη μέση μέση του σπιτιού του μπροστά στο τζάκι
μαζί με τους δυό σκύλους του που τους λυπήθηκε κ αυτούς τους κακομοίρηδες
και τους έβαλε κ αυτούς μέσα.

Τρείς μέρες κοιμόμαστε εγώ και οι σκύλοι μπροστά στο τζάκι
σε μια φλοκάτη κόκκινη,

Μπαινόβγαινε η Κυρία Ανδρομάχη η γυναίκα του ρουθούνιζε , γρύλιζε ,τίποτε αυτός.

( Αυτό θα πει γενναίος Άνδρας όχι ψευτιές)

Καλή γυναίκα ! Μας τάιζε όλους σκύλους, διακονιάρηδες, τα εφτά παιδιά του Κυρίου Κώστα , από το πρωί μέχρι το βράδυ ,
μόνο που δε μπορούσε να μας βλέπει στη μέση μέση όλους αλλά τι να κάμει η καημένη συνήθισε..
Άλλωστε ο Κύριος Κώστας ο Γενναίος Άνδρας ο φίλος μου κάνει ότι βάλει ο νούς του.

Πάρτε μια ιδέα από το σπίτι του φίλου μου







Έχει γεμίσει το σπίτι –όλα στη μέση- τρυπάνια ,σφυριά ,σκοινιά για τους γκρεμούς ,
βιολιά μαντολίνα που είναι και μερακλής ,
κάτι σακιά που τα δέρνει μέρα νύχτα γιατί είναι και πολεμιστής ,
ότι βάνει ο νούς τ ανθρώπου.

Πως τον αντέχει η Κυρία Ανδρομάχη η καλή γυναίκα μέγα μυστήριο.

Ερχόταν και ο Κύριος Ηρακλής ο άλλος φίλος μου ο απτόητος
και δώστου να τρώνε και να πίνουνε και να τραγουδούνε
γιατί λέει ο κύριος Ηρακλής είναι και τραγουδιστής …
η αλήθεια είναι πως σκέφτηκα δυο τρεις φορές να φύγω
–καλύτερα στο χιόνι παρά οι αγριοφωνάρες τους –
το ίδιο σκεφτήκανε και οι σκύλοι και γαυγίζανε κι αυτοί….

αλλά έκανα υπομονή διότι σκέφτηκα πόση ώρα θα τον αφήσει η εξαιρετική γυναίκα του
η Κυρία Αμαλία να γυρίζει το γενναίο φίλο μου τον Ηρακλή??

Θα του σύρει τη φωνή και πάει αυτός
διότι η Κυρία Αμαλία δεν είναι σα τη Κυρία Ανδρομάχη
που έχει βγάλει η καημένη μόνο ένα Πανεπιστήμιο –δηλαδή τίποτα-
η γυναίκα του ανδρειωμένου φίλου μου του Ηρακλή είναι πολύ μορφωμένη.

Διαβάζει μου λέει ο φίλος μου από το πρωί μέχρι το βράδυ πολύ βαριά βιβλία
(όχι καζαμίες και τέτοια που είναι 100 -200 γραμμάρια..)
από δέκα κιλά και πάνω το βιβλίο ..
και έχει μάθει κόλπα και κάνει το καημένο το φίλο μου
και τρέχει αμέσως μόλις πάρει τηλέφωνο.

Ας είναι καλά οι ενδοξώτατοι φίλοι μου

Όμως δεν πέρασα καλά. Η Αλήθεια είναι αυτή.
και φταίγανε τα τζάμια....

τώρα όμως πείνασα και πάω στο χωριό να διακονέψω .

θα σας πώ το γιατί δε πέρασα καλά μετά διότι

-κακό θεριό η πείνα-